"بوسه ی آتش روی پوستم ماند.
میرقصم آرام همراه باد. باز هم، باران روی خاک، مینویسد نامم را.
آخر من با لبخندی،
میسپارم جانم را. من میسپارم جانم را..
رویایم من را میسازد..
بیدار، شناور می مانم به روی آب.
بازم باران روی خاک، مینویسد نامم را.
آخر من با لبخندی
میسپارم جانم را، میسپارم جانم را.."
-آهنگ صلح درون و آشتی با اونور-
مهراد هیدن و پوزکس.
